Todo era inexacto coma sempre as longas paisaxes semellaban daquela bretemosas catedrais ou espellismos difuminados por unha espesa tona de ar . Lembro que camiñabamos xuntos ( todos , todas ) i eu ofertaba as miñas mans baleiras .
Artículos relacionados
Vista previa: LEIXAPRÉN
Esta web utiliza cookies propias y de terceros para mejorar nuestros servicios mediante el análisis de sus hábitos de navegación. Puede obtener más información aquí o cambiar la configuración.